ઉત્તરકાશી સિલ્કયારા ટનલમાં મશીનો પણ તૂટી ગયા ત્યારે મેઘાલયની કોલસાની ખાણોમાં ઉંદરની જેમ અંદર ઉતરી મજૂરોએ બાવડાના જોરથી પોતાના કર્મભાઈઓને બચાવી લીધા, જાણે મંગળવારે શ્રીગણેશના આશીર્વાદ ઉતર્યા
ચાર ધામની યાત્રામાં યમુનોત્રી પછી ગંગોત્રીના દર્શને જવા માટે હિમાલયની બરફિલી પહાડીઓ વચ્ચેથી પસાર થવાનું હોય છે. ચડતી ઉતરતી ટેકરીઓની સાખે ખીણોમાંથી પસાર થઈએ ત્યારે કુદરતની અનહદ કૃપા અને કરામતના પણ દર્શન ડગલે ને ડગલે થાય છે. કહો કે વળાંકે ને વળાંકે વિલક્ષણ અને વિરાટના દર્શન થતા રહે છે. આજે પણ આ યાત્રા અઘરી છે. એક જમાનામાં બહુ જ મુશ્કેલ હતી. સાંકડા રસ્તા પર દેશી બસો અને મેટાડોર હાંફતા હાંફતા દર્શનાર્થીઓને શીખરોની નજીક સુધી લઈ જતા હતા.
આજે રસ્તાઓ પહોળા થયા છે, બ્રીજ બન્યા છે અને ઘણી બધી જગ્યાએ ટનલ બની છે અને બની રહી છે. બોગદું બનાવવાને કારણે એક તો રસ્તો સીધો અને સરળ થઈ જાય. બરફ વર્ષામાં પણ પહાડની નીચેથી પસાર થઈ શકાય. એવી જ યોજનાના ભાગરૂપે ઉત્તરકાશીથી યમુનોત્રી તરફ આગળ વધીએ તે પછી સિલ્કયારા વળાંક આવે છે. ત્યાંથી ધીમે ધીમે પહાડીઓ ચડવાની, વાંકાચૂકા અને લંબાતા જતા માર્ગ પરથી પસાર થઈને બાલકોટ નજીક પહોંચવાનું. તે પછી વળી ખીણ અને તટ પ્રદેશ શરૂ થાય એટલે જમુનોત્રી સુધી પહોંચી શકાય.
સાડા ચાર કિમી લાંબી ટનલનું બંને તરફથી બોરિંગ ચાલતું હતું. ઊભું બોરિંગ નહીં, પણ આડું બોરિંગ. સિલ્કયારા તરફથી સવા બે કિમી અને બાલકોટ તરફથી પોણા બે કિમીનું બોગદું બની પણ ગયું છે. હવે અડધો કિમીનો વચ્ચેનો ભાગ બાકી હતો ત્યારે એક દુર્ઘટના થઈ. બોગદું બની ગયું હતું અને શ્રમિકો આગળનું કામ કરી રહ્યા હતા ત્યારે પાછળનો હિસ્સો બેસી ગયો. કામદારો અંદર ફસાઈ ગયા. 60 મીટરથી વધારે જેટલો ભાગ બૂરાઈ ગયો હતો. લગભગ 200 ફૂટ જેટલી આ આડશ હટાવવી જરૂરી હતી. પ્રથમ તો એક નાનો પાઇપ નાખવામાં આવ્યો એટલે અંદર ઓક્સિજન પહોંચવા લાગ્યો. સાથે જ પાઇપના માધ્યમથી સંપર્ક થયો અને હૈયાધારણ અપાઈ કે બચાવી લેવાશે.
પણ બચાવ કાર્ય લાંબું ચાલ્યું. અમેરિકન ઓગર મશીન એટલે કે માટી ખોદતું જાય અને માટી બહાર કાઢતું જાય એવા ચીપીયાથી કામ ચાલ્યું. તે ચીપીયા વારંવાર તૂટી જતા હતા. છેલ્લે કાટમાળ નીચે પડ્યો, તેમાં બોગદાની દિવાલ મજબૂત કરવા માટે સ્લેબ બનાવવાનો હોય તેના સળિયા પણ આડા આવી ગયા. આખા ઓગર મશીનના ટુકડા થઈ ગયા. પંદરમાં દિવસે નિરાશા થઈ કે હવે શું.
ને ત્યારે આપણો દેશી ઉપાય, આપણા દેશનો ભાર વેંઢારનારા અસલ શ્રમિકો અને કામદારો જ કામ આવ્યા. અઢી ફૂટના પાઈપની અંદર હવે મશીન હારી ગયું હતું ત્યારે ઈશાન ભારતમાં, ખાસ કરીને મેઘાલયમાં કોલસાની ખાણમાં નાની એવી બખોલમાં ઉંદરની જેમ અંદર અંદર ઉતરી જનારા કામદારોને બોલાવાયા. એક પછી એક કામદાર વારાફરતી પાઈપમાં થઈને અંદર જાય, ત્યાંથી પાવડા વડે અને પોતાના બાવડાની તાકાતથી ધીમે ધીમે મલબો બહાર કાઢવાનું કર્યું. તગારા ભરી ભરીને માટી પથ્થર બહાર કઢાતા રહ્યા. કેટલાક દિવસે આ મેન્યુઅલ કામ પૂરું થશે તેમ લાગતું હતું, ત્યારે આપણા દેશી મજૂરો, આપણા સમાજના સૌથી તળિયાના લોકો, સૌથી વધારે મજૂરી, સૌથી ઓછું વળતર મેળવનારા, ખુલ્લામાં પડી રહેનારા, આપણી ઉપેક્ષા સહન કરીને કુદરતના ખોળે ખુલ્લામાં પડી રહેલા મજૂરોએ આખરે 10થી 12 મીટરનું કામ બાકી હતું તે ગણતરીના કલાકોમાં પૂરું કરી નાખ્યું. સોમવારની આખી રાત તેમણે કામ કર્યું અને મંગળવારની સવાર પડી ત્યારે અણસાર આવી ગયો કે સાંજ સુધીમાં મંગળમય થઈ જશે.
એનડીઆરએફનો ટ્રેઇન્ડ સ્ટાફ, સેનાના અધિકારીઓ, સ્થાનિક અધિકારીઓ આ બધા હતા અને સ્ટ્રેટેજીની વાતો કરતા હતા, પણ અસલ કામ આ કામદારોએ કરી બતાવ્યું. બે મજૂર અઢી ફૂટની પાઈપમાં ઉંદરની જેમ અંદર સરકી જાય. 180 ફૂટ અંદર જઈને પાવડાથી કાટમાળ દૂર કરીને તગારામાં ભરે અને તગારું બહાર રહેલા મજૂરો ખેંચી લે. એ બે જણ થાકે એટલે બીજા બે જણ એમ જ ઉંદરની જેમ સરકીને અંદર જાય અને કામ આગળ વધારે. અગાઉ મશીનથી થયેલું કામ, અધિકારીઓએ કરેલું કામ કે સમગ્ર રીતે તે સાધનો ઉપલબ્ધ કરાવાયા તેનું પણ મહત્ત્વ છે, પણ બખોલમાં જીવનું જોખમ લઈને અંદર ઉતરી જઈને કામ કરનારા શ્રમિકોએ ઉંદર જેમ પહાડને પણ કોતરી નાખ્યો તેનું એટલું જ માહાત્મ્ય છે.
આ મજૂરો ગણેશ ભગવાનના વાહન મૂષક જેટલા મંગળમય સાબિત થયા. ભારત સદીઓ સદીઓથી આ પ્રકારના મહેનત મજૂરી કરનારા લોકોના શ્રમને કારણે સમૃદ્ધ થતો રહ્યો છે. સદીઓ સદીઓથી બહારથી આવનારા લોકો તેમને લૂંટવાનું, પીડવાનું, પડાવી લેવાનું કામ કરતા રહ્યા છે અને પેઢીએ પેઢીએ કમાઈને ગુમાવી દેવાનો આ શ્રમિક વર્ગ, આ દેશનો ખેતમજૂર, આ દેશનો ખેડૂત, આ દેશનો કારિગર, આ દેશનો કસબી, આ દેશનો અદ્દલ કુદરતની સાથે બાથ ભીડનારો મનુષ્ય જ દેશને સમૃદ્ધ રાખતો રહ્યો છે. તેમને નસીબે ક્યારેય સમૃદ્ધિ નથી આવી, પણ તેઓ જાણે છે કે તેઓ શ્રીગણેશના પ્રિય છે અને તેમને જે જીવન સંતોષ મળે છે, સાંજ પડ્યે સુખનો રોટલો મળે છે એ જ એમની સમૃદ્ધિ છે. આપણી સમૃદ્ધિ એમના જીવન પર આધારિત છે, ત્યારે તેમનું જીવન પણ એટલું કિંમતી છે તેનો સ્વીકાર કરવામાં છે.